We haten het als we alles moeten plannen terwijl we reizen. We vinden het stressvol om vluchten en hotelkamers te boeken bij vooruitgang en beslissen hoe lang we in een land willen zijn. Want wie weet? Misschien houden we niet van een bepaalde plek en willen we vroeg vertrekken, of misschien zullen we het geweldig vinden en langer willen blijven. Dat is een van de geneugten om geen schema of een plan te hebben, we kunnen komen en gaan zoals we willen.

We hebben echter een enorme fout gemaakt door niet te plannen en om die reden uiteindelijk onze reis naar de Filippijnen te boeken tijdens Pasen. We realiseerden ons niet hoe vroeg de vakantie dit jaar was en merkten dat we in deze tijd in een zeer katholiek land reisden. Veel, talloze Filipino’s wonen in het buitenland en met Pasen komen die mensen terug naar hun thuisland om familie en vrienden te bezoeken. Dit houdt in dat iedereen zal bewegen; Vluchten, boten, bussen en hotels zijn vol en de prijzen zijn omhooggeschoten voor de vakantie. Dus, een planning moest zo snel mogelijk gebeuren toen we hier aankwamen. We bevonden ons uren en uren in Manilla in het internetcafé om kamers op verschillende eilanden te boeken en proberen goedkope vluchten te vinden om ons in de buurt te krijgen. Uiteindelijk zijn we alles uitzoeken.

in het internetcafé die een plan probeert te achterhalen
Maar toch, voor ons, zijn de Filippijnen een complete en totale gongshow geweest. Er is geen andere manier om het te beschrijven! Alles wat we willen doen, is niet gelukt. Alles vanaf het begin is een puinhoop geweest. We kwamen niet aan in Manilla, maar buiten de stad in Clark. We hebben deze reis over Pasen geboekt. We wilden ons visum op de luchthaven in Clark uitbreiden, maar de kassier of iemand om met het geld om te gaan was er niet, dus dat konden we niet. Omdat we op een vrijdag in Manilla aankwamen, moesten we wachten tot het weekend voorbij en op de ambassade op maandag openging, om die reden om veel tijd te verspillen in een grote stad.

Geen erg geruststellend teken!
We namen een bus van Manilla naar Vigan op de dinsdag nadat we onze visa terug hadden gekregen (we moesten extra betalen om ze op een haast te hebben, er was geen manier waarop we nog 7 dagen in die stad doorbrachten!) De bus was geweldig, had geweldig, had A/C, comfortabele stoelen en de chauffeur gaven ons zelfs toeristen de “observatie” stoelen, het beste aan de voorkant. Er was echter niet veel te observeren onderweg, alleen dat elke stad, groot of klein, een jollibees had, Chow King & McDonald’s. Die 3 grote fastfoodketens zijn hier allemaal. We kwamen aan in Vigan na een busrit van 11 uur. Een zeer lange dag.

Vigan is een van de oudste steden in de Filippijnen en was tijdens de Spaanse overheersing een zeer essentieel politiek en militair centrum. De oude stad, een werelderfgoedlocatie, was een prachtig gebied, straten werden geblokkeerd voor verkeer, paard en koets door de geplaveide straten en de oude Spaanse en Chinese koloniale architectuur was fascinerend. Lang voordat de Spanjaarden arriveerden, bezorgden de Chinezen Vigan om het te helpen een handelshaven te worden. Silk, porselein, goud, bijenwas en bergproducten werden onder mensen verhandeld. Talloze mensen uit China kwamen in Vigan aan en begonnen met het Filipijnse volk. De bloedlijn waar de mensen van Vigan om bekend staan, wordt biguenos genoemd … een mix van Chinees en Filipijns bloed.

paard en koets in Vigan

We verbleven in opa’s Inn, een prachtig oud huis gebouwd in de vroege jaren 1900. De kamers waren goed met een toilet binnen en de conventionele schuifcapiz-shell-ramen waren een interessante toets. Ons hotel was op een ideale locatie het beste in de buurt van de geplaveide straten waar geen verkeer is toegestaan.

Onze kamer in Vigan – opa’s Inn

We kwamen uiteindelijk buiten de verkeersvrije zone en dat was een vergissing! Auto’s waren allemaal voorbij en het gemeenschappelijke trio fastfoodverbindingen stonden langs de straten. We verlieten dat onmiddellijk en gingen terug naar het rustiger gebied. We slingerden door de straten en keken naar de architectuur; We vonden een aantal geweldige kleine lokale gewrichten om te eten en wanneer het weer ‘s avonds afkoelde, zouden stoelen en tafels op straat worden gelegd voor het diner. Ons favoriete voedsel was de empanadas die op de nachtmarkt werden verkocht. Tortilla gemaakt van rijstmeel werd gevuld met kool, ei en knoflookworst, gefrituurd en geserveerd met een azijn en sjalotaus! Ze waren heerlijk en kosten slechts 75 cent elk.

straten van Vigan ‘s nachts

Vrouwen die empanadas maken op de nachtmarkt

heerlijke empanada!

Na 2 nachten in de stad te hebben doorgebracht, waren we op weg naar de AmazingUNESCO Werelderfgoed rijstterrassen van Banaue.

Zoals dit artikel? Pin het!

Disclaimer: Geiten On the Road is een Amazon -medewerker en ook een filiaal voor sommige andere retailers. Dit houdt in dat we commissies verdienen als u op Links op onze blog klikt en koopt bij die retailers.